Każdemu rodzicowi znane powinno być pojęcie złotego wieku sportowego. Mianem tym określa się etap rozwoju dziecka, w którym mamy do czynienia z dużą sprawnością ruchową i kiedy aktywność sprawia mu najwięcej radości. Jak zadbać wówczas o sportowy rozwój swojej pociechy? Podpowiadamy!
Wspomniany wyżej złoty wiek sportowy, zwany również złotym wiekiem motoryczności, przypada na okres między 9 a 12 rokiem życia. Czym się charakteryzuje? Dziecko ma opanowane wówczas wszystkie ruchy charakterystyczne dla dorosłego człowieka. Do czynienia mamy wówczas z okresem optymalnego kształtowania motorycznego. Pociechy są wtedy bardzo szybkie i zwinne, a trening sportowy daje im dużo radości. W przeciwieństwie do nieco młodszych dzieci, nie mają problemów z poszczególnymi sprawnościami. Nie następuje tutaj natomiast spadek sprawności ruchowej czy zainteresowania sportem, co jest charakterystyczne dla okresu dojrzewania.
Jak twierdzą psychologowie dziecięcy i sportowi, rodzice powinni zadbać o to, aby nie przegapić złotego wieku sportowego swoich pociech. Zaszczepiając w nich zainteresowanie aktywnością fizyczną i wiarą we własne możliwości można mieć pewność, że ta pasja pozostanie w nich na zawsze. Gdy zaniedbamy ten niezwykle ważny okres, dziecko może ulec zniechęceniu – czy to na skutek braku wsparcia, czy ze względu na nieprawidłowo prowadzone lub zbyt skomplikowane treningi. Będzie wówczas przekonane, że sport nie jest jego mocną stroną, co będzie prowadzić do zaniechania jakiejkolwiek aktywności fizycznej. W efekcie możemy mieć do czynienia z kompleksami, które będą utrudniać kontakty społeczne. Dodatkowo mogą pojawić się problemy z nadwagą wynikającą z brakiem ruchu.
Wyniki badań dotyczących rozwoju dzieci pokazują, że maluchy w największym stopniu uczą się przez obserwację. Dotyczy to także sportu oraz zainteresowań. Czas na rozwój tych drugich pokrywa się ze złotym wiekiem motoryczności. Co za tym idzie – każdy rodzic powinien być świadomy tego, że dziecko może przejąć od niego swój stosunek do aktywności fizycznej. Jeżeli będzie ono widzieć, że mama regularnie biega, a tata jeździ na rowerze, sport stanie się dla niego naturalnym elementem codziennego życia. Gdy natomiast rodzice większość czasu będą spędzać na kanapie przed telewizorem, znacznie trudniej będzie zaszczepić w dziecku zamiłowanie do sportu.
Należy również zdawać sobie sprawę z tego, że obowiązkowe lekcje wychowania fizycznego w szkołach nie zaspokajają w pełni potrzeb ruchowych młodszych dzieci, przez co szukają one ruchu poza szkołą lub w domu. Jeżeli maluch ma ochotę pobiegać, pojeździć na rowerze czy pograć w piłkę z kolegami, nie należy mu tego utrudniać, lecz zachęcać go do tego typu aktywności, pamiętając jednocześnie o zagwarantowaniu bezpieczeństwa.
By w należytym stopniu zaspokoić ruchowe potrzeby dziecka, warto rozważyć zapisanie go na dodatkowe zajęcia sportowe. Znaczna część rodziców na tym etapie rozwoju dziecka wie, jakiego rodzaju aktywności sprawiają mu największą frajdę i jaki sport jest jego ulubionym. Gdy dziecko jest bardzo nieśmiałe, warto zachęcić go do zapisania się do jednej z drużyn sportowych. Nabierze ono wówczas pewności siebie, a co więcej – nauczy się pracy zespołowej, która może się okazać niezwykle pomocna na późniejszym etapie życia. Warto uczestniczyć wraz z dzieckiem w pierwszych treningach, dodając mu otuchy, kibicując i obserwując jego zachowania.
Równie istotną rolę podczas złotego wieku motoryczności odgrywa wspólna aktywność fizyczna w rodzinnym gronie. Możliwości jest tutaj całe mnóstwo. Wraz z pociechą można się wybrać zarówno na wycieczkę rowerową, jak i na basen czy do parku trampolin.
Zdjęcie wyróżniające: Freepik
Złoty wiek motoryczności nie wypada na 9-12 lat, a na 5-7 🙂